حاج ابراهیم علی پناه مهلت بده ای ساربان نوحه فارسی
مهلت بده ای ساربان وقـت وداع رسیده - وقـت وداع با بابمـان در کربلا رسیده
متن شعر نوحه مهلت بده ای ساربان وقت وداع رسیده
مهلت بده ای ساربان وقـت وداع رسیده
وقـت وداع با بابمـان در کربلا رسیده
براضطراب خیمه ها بابا دلت کباب است
قلبت زجور بر حرم دریای التهاب است
رأست به نی بـی سر تنت درقتلگه به خواب است
بابا چه کس تشـنه لبان رأس تو را بریده
تو زینت دوش نبـی و عرش کبریایـی
بال پریدن تا خدا و سـایه ی همایـی
بر بنده و شـاه و گدا و خوب و بد پناهـی
دنیا مثالت را حسـین هرگز به خود ندیده
گر کافران بـی حیـا ما را ز تو برانند
گرچون اسـیران تا به شام بر خارها دوانند
یا گر ز فـرط کفر خود خارجـی بخوانند
بر چهـره های زرد ما نور حسـین دمیده
بر هل معین شـاه دین اصغر چو باخبر بی
در وادی عشق باحسـین لب تشنه همسفر بی
بهر حسـین تا عرش حق او همچو بال و پر بی
کاین سـان چنین درراه او درخون خود تپیده
یارب علـی اصغر چرا غرق به خاک وخونست
سیراب ازخون خود دراین دشت لاله گونست
در راه حق ظلم به تو بابا ز حد فزونست
بابا چه کـس بر اصغرت تیغ جفـا کشیده
بر پیـکر پاکت پدر تازند ز جور سواران
از چشم پاک دخترت خون میچکد چو باران
هم ناله با ما عمـه ام هم ریـگ این بیابان
اشک غـم از این ماجرا بارند ز ابر دیده
شام غریبان و یتیمان حسـین اسـیرند
با گریه ی روز وشـبان غصه زدل نگیرند
از جمـع ما کز بیکسی هم ناله و نفیرند
زینب پرسـتاری کند با قامت خمیده
بهر بقـای دین حق جان راحسین فدا کرد
در مقتـل خون سجده و دائم خدا خدا کرد
وجه خدا شد منظرش حق را زخود رضا کرد
که ذات حق عشـق ورا با خون خود خریده
قربان جسـم بی سر و آن رأس بر سنانت
قربان قـرآن خواندن و لبخند بر لبانت
از نغمه ی قرآن و این شمشیر بی نشانت
رنگ از رخ این ظالمان از نام حق پریده
نظرات (۰)
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است